Co to jest trudność w uczeniu się?

Trudności w uczeniu się ; Trudności w korzystaniu z umiejętności słuchania, mówienia, czytania, pisania, rozumowania, rozwiązywania problemów lub matematyki. Powoduje to również, że dana osoba ma trudności z przechowywaniem, przetwarzaniem i wytwarzaniem informacji. Chociaż częściej obserwuje się je u dzieci, trudności w uczeniu się występują również u dorosłych. W niektórych przypadkach może nie zostać zauważone, czy dana osoba ma trudności w uczeniu się, czy nie, i dana osoba może żyć z tym przez całe życie.

Objawy trudności w uczeniu się

Objawy w wieku przedszkolnym:

• Znaczne opóźnienie w rozpoczęciu mówienia,
• Trudności lub powolność w wymawianiu słów i uczeniu się nowych słów,
• Powolność rozwoju ruchów motorycznych (np. trudności z wiązaniem butów lub zapinaniem guzików, niezdarność)

Objawy w szkole podstawowej:

• Trudności w nauce czytania, pisania i liczenia,
• Mylące znaki matematyczne (np. +” zamiast x”),
• Czytanie słów od tyłu (np. i” zamiast dom”)
• Odmowa głośnego czytania i pisania,
• Trudny czas nauki,
• Niemożność rozróżnienia pojęć kierunkowych (prawo-lewo, północ-południe),
• Powolność w uczeniu się nowych umiejętności,
• Trudności w nawiązywaniu przyjaźni,
• Nie zapomnij o zadaniu domowym,
• Nie wiedząc jak to powinno działać,
• Trudności w rozumieniu wyrazu twarzy i ruchów ciała.
• Każde dziecko z trudnościami w uczeniu się jest inne i nie ma tych samych cech. Dlatego konieczna jest szczegółowa ocena, aby zidentyfikować cechy i postawić diagnozę.

Co powoduje trudności w uczeniu się?

Chociaż przyczyna trudności w uczeniu się nie jest pewna, badania wskazują, że jest ona związana z różnicami funkcjonalnymi w strukturze mózgu. Różnice te są wrodzone i dziedziczne. Jeśli rodzice mają podobną historię lub jeśli jedno z rodzeństwa ma trudności w uczeniu się, prawdopodobieństwo urodzenia drugiego dziecka również wzrasta. W niektórych przypadkach problemy występujące przed lub po porodzie (takie jak spożywanie alkoholu w czasie ciąży, brak tlenu, przedwczesna masa urodzeniowa lub niska masa urodzeniowa) mogą również być czynnikiem trudności w uczeniu się. Nie należy zapominać, że trudności ekonomiczne, czynniki środowiskowe czy różnice kulturowe nie powodują trudności w nauce.

Diagnoza trudności w uczeniu się

Oceny klinicznej dokonuje specjalista, biorąc pod uwagę historię urodzenia dziecka, cechy rozwojowe, wyniki w nauce oraz cechy społeczno-kulturowe rodziny. Występuje pod nazwą Specyficzne zaburzenia uczenia się w DSM 5 opublikowanym przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne i stanowi źródło do ustalania kryteriów diagnostycznych. Według kryteriów diagnostycznych trudności w uczeniu się i korzystaniu z umiejętności szkolnych, na które wskazuje obecność co najmniej jednego z poniższych objawów, muszą utrzymywać się co najmniej 6 miesięcy pomimo podjęcia niezbędnych interwencji;

• Czytanie słów niepoprawnie lub bardzo wolno i wymaga wysiłku,
• Trudności ze zrozumieniem znaczenia tego, co się czyta,
• Trudności w mówieniu i pisaniu litera po literze,
• Trudności w wyrażaniu się w piśmie,
• Postrzeganie liczb, fakty liczbowe lub trudności w obliczeniach
• Trudności w rozumowaniu numerycznym.

Specyficzne trudności w uczeniu się; Dzieli się na trzy podtypy: zaburzenia czytania (dysleksja), zaburzenia matematyczne (dyskalkulia) i zaburzenia ekspresji pisanej (dysgrafia). Podtypy mogą występować razem lub osobno.

Jak leczy się trudności w uczeniu się?

Pierwszym krokiem przy rozpoczęciu leczenia jest psychoedukacja. Terapia wychowawcza rodziny, nauczycieli i dziecka ma ogromne znaczenie dla zrozumienia sytuacji i ustalenia, jaką drogę wybrać. Na kolejny okres należy przygotować specjalny program edukacyjno-interwencyjny, który będzie kontynuowany jednocześnie w domu i szkole.

Jak należy podchodzić do dziecka z trudnościami w uczeniu się w domu?

Wszystkie dzieci potrzebują miłości, wsparcia i zachęty. Dzieci z trudnościami w uczeniu się potrzebują tego wszystkiego bardziej. Głównym celem rodziców nie powinno być leczenie trudności w uczeniu się, ale zaspokojenie ich potrzeb społecznych i emocjonalnych w obliczu trudności, jakie napotkają. Koncentrowanie się na pozytywnym zachowaniu dziecka w domu pomaga rozwijać jego pewność siebie. Dzięki temu dziecko uczy się radzić sobie w trudnych sytuacjach, staje się silniejsze, a jego wytrzymałość wzrasta. Dzieci uczą się poprzez obserwowanie i modelowanie. Pozytywne nastawienie i poczucie humoru rodziców zmieniają perspektywę dziecka i pomagają mu w procesie leczenia.

Jak należy podchodzić do dziecka z trudnościami w uczeniu się w szkole?

Bardzo ważna jest współpraca i komunikacja ze szkołą. W ten sposób mamy pewność, że nauczyciele poznają dziecko i działają zgodnie z jego potrzebami. Każde dziecko ma inne obszary sukcesów lub trudności. Różnice te objawiają się w obszarze wzrokowym, słuchowym, dotykowym czy kinestetycznym (ruchowym). Ocena obszaru, w którym dziecko się rozwija i odpowiednie postępowanie, pomaga w procesie leczenia. W przypadku dzieci z silną percepcją wzrokową można zastosować książki, filmy lub karty. W przypadku dzieci z silną percepcją słuchową lekcję można nagrać w formie audio, aby mogły ją powtórzyć w domu. Zachęcanie ich do pracy z przyjaciółmi może również pomóc w tym procesie. Na przykład w przypadku dziecka, które ma trudności z czytaniem liczb w zadaniach matematycznych, obszary, w których dziecko jest dobre, można ocenić i udoskonalić za pomocą takich rozwiązań, jak spisanie problemów i przedstawienie mu ich.

Rady dla rodzin

• Skoncentruj się na pozytywnych aspektach swojego dziecka,
• Nie ograniczaj swojego dziecka jedynie do sukcesów szkolnych,
• Zachęć go do odkrywania różnych dziedzin, w których może odnieść sukces (takich jak muzyka lub sport),
• Ogranicz swoje oczekiwania do tego, co mogą zrobić,
• Udzielaj prostych i zrozumiałych wyjaśnień,
• Pamiętaj, że każde dziecko jest wyjątkowe.